Շուկաները բաժանվում են երկու խմբի` կատարյալ մրցակցային և ոչ կատարյալ մրցակցային.
Yerkir.am-ի հետ զրույցում ասաց Հայաստանի պետական տնտեսագիտական համալսարանի դասախոս Սուրեն Պարսյանը` հավելելով, որ ոչ կատարյալ մրցակցային շուկաների տեսակներն են՝ մենաշնորհ, մենաշնորհ մրցակցային, օլիգոպոլ և մոնոպսոն շուկաները:
«Համաշխարհային փորձը ցույց է տալիս, որ գոյություն ունի մենաշնորհների դեմ պայքարի երեք տարբերակ: Առաջինը ազատական մոտեցումն է, որի համաձայն` չի արգելվում մենաշնորհը, արգելվում է մենաշնորհ դիրքի չարաշահումը: Երկրորդ տարբերակը, որը հակամենաշնորհային քաղաքականության ամերիկյան մոդելն է, արգելում է բոլոր տեսակի մենաշնորհներն ու գերիշխող դիրք ունեցող տնտեսվարող սուբյեկտների գործունեությունը: Մասնավորապես` եթե որևէ տնտեսվարող սուբյեկտ գերիշխող դիրք ունեցավ որևէ ապրանքային շուկայում, ապա պետությունը որոշում է կայացնում այդ ընկերությունը բաժանել մասերի: Ամերիկյան փորձով՝ դատարանը մենաշնորհ կարող է ճանաչել այն տնտեսվարող սուբյեկտի գործունեությունը, որը զբաղեցնում է շուկայի 70-80 տոկոսը: Երրորդ տարբերակը կարգավորվող մենաշնորհների մոդելն է: Օրինակ` եվրոպական երկրներում արտահանմանը միտված մենաշնորհները չեն արգելվում, արգելվում են ներմուծմանն ուղղված մենաշնորհները»,- ասաց տնտեսագետը: